( بذیمة ) بذیمة. [ ب َ م َ] ( ع ص ) خردمندی که در خشم از جا نرود. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آنکه در غیر مورد غضب غضبناک نشود.( از ذیل اقرب الموارد ). و رجوع به ماده قبل شود.
