بذیر

لغت نامه دهخدا

بذیر. [ ب َ ] ( ع ص ) سخن چین. بذور. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نمّام. ( از اقرب الموارد ). || آنکه پوشیدن راز نتواند. بذور. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ، بُذُر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

سخن چین یا آنکه پوشیدن راز نتواند .

پیشنهاد کاربران

بپرس