بذور

/bozur/

لغت نامه دهخدا

بذور. [ ب َ ] ( ع ص ) سخن چین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). نمّام. ( از اقرب الموارد ). || آن که پوشیدن راز نتواند. ج ، بُذُر. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

بذور. [ ب ُ ] ( ع اِ ) ج ِ بَذْر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از معجم متن اللغة ) . ( از تاج العروس ). رجوع به بذر شود.

فرهنگ فارسی

جمع بذر
( اسم ) جمع بذر .
بذر .

پیشنهاد کاربران

بپرس