بذوذه

لغت نامه دهخدا

( بذوذة ) بذوذة. [ب ُذو ذَ ] ( ع مص ) بدحال شدن. بذاذ. بذاذة. بذذ. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به بذاذ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس