بذندون

لغت نامه دهخدا

بذندون. [ ب َ ذَ ] ( اِخ ) بدندون. رجوع به بدندون شود.

دانشنامه آزاد فارسی

بَذَنْدون
(یا: بدندون، به ترکی بُزانتی) ناحیه و قریه ای در ولایت اَدَنه (آدانا) در جنوب ترکیۀ. همان پوداندوس یونانی است که در دورۀ حکومت رومیان و روم شرقی به همین نام خوانده می شد. جغرافی نویسان عرب آن جا را بَذَندون نامیده اند و در منابع غربی قرون میانه از نام این محل ضبط های مختلف به دست داده اند. پس از ظهور اسلام و حمله های مکرّر اعراب از طریق پولای کیلیکیه به آسیای صغیر، برای امپراتوری روم شرقی اهمیت سوق الجیشی بسیار یافت. مأمون عبّاسی در حال نبرد با بیزنطیان در آن جا درگذشت (۲۱۸ق/۸۳۲م). با انحطاط امپراتوری روم شرقی و نفوذ ترک ها، رفته رفته از اهمیتش کاسته شد و با شکست مملوکان سوریه و مصر، و پیروزی ترکان عثمانی، توروس و بزانتی اهمیت شان را ازدست دادند.

پیشنهاد کاربران

بپرس