بدیعی رحمت الله

دانشنامه آزاد فارسی

بَدیعی، رحمت الله (کاشان ۱۳۱۵ش)
بَدیعی، رحمت الله
نوازندۀ ایرانی ویولن. ابتدا هنرجوی هنرستان ملی موسیقی بود و با تحصیل نزد استاد ابوالحسن صبا، پیش از ۲۰سالگی در زمرۀ بهترین های کلاس صبا شناخته شد. فعالیت رسمی او از اواسط دهۀ ۱۳۳۰ آغاز شد و ۲۲ سال در ارکسترهای وزارت فرهنگ وهنر و نیز با موسیقی دانانی چون حسین دهلوی، فرامرز پایور، محمد اسماعیلی، و هوشنگ ظریف تک نوازی و هم نوازی می کرد. در این مدت، به اقتضای برنامه هایی خاص، که منحصراً با سازهای ایرانی اجرا می شد، کمانچه نیز می نواخت. از اجراهای ممتاز وی بازنوازیِ قطعاتی است که استادش ابوالحسن صبا قبلاً ساخته و اجرا کرده بود؛ دقّت اجرای او حاکی از این بود که تکنیک نوازندگی اش، فاصلۀ چندانی با تکنیک استادش ندارد. ازجمله فعالیت های اوست: حضور در اجراهای گروه اساتید به سرپرستی فرامرز پایور، نوازندۀ سنتور، و با حضور هوشنگ ظریف، نوازندۀ تار، محمد اسماعیلی، نوازندۀ تنبک، حسن ناهید، نوازندۀ نی، و با آواز عبدالوهّاب شهیدی؛ و نیز نوازندگی در صفحات شناخت موسیقی ایرانی برای کودکان و نوجوانان، اثر کامبیز روشن روان. بدیعی از ۱۳۵۸ مقیم هلند شد و ضمن نوازندگی در ارکسترهای سمفونیک و مجلسی، به نواختن و تعلیم دادن موسیقی ایرانی و مکتب ویولن نوازی استاد ابوالحسن صبا ادامه داد. ازجمله آثار اوست: کتاب راک ها در دستگاه ماهور.

پیشنهاد کاربران

بپرس