بَدیع تبریزی، منوچهر ( ـ پس از ۷۹۴ق)
شاعر ایرانی. از شاگردان کمال خجندی بود. در ۷۹۴ق با پدرش برای بازرگانی به روم شرقی رفت و پس از بازگشت به ایران، در اردبیل و یزد روزگار گذراند. از آثارش: مثنوی محبت نامه/ انیس العارفین؛ احیاء فی حل المعما.
شاعر ایرانی. از شاگردان کمال خجندی بود. در ۷۹۴ق با پدرش برای بازرگانی به روم شرقی رفت و پس از بازگشت به ایران، در اردبیل و یزد روزگار گذراند. از آثارش: مثنوی محبت نامه/ انیس العارفین؛ احیاء فی حل المعما.
wikijoo: بدیع_تبریزی،_منوچهر_(_ـ_پس_از_۷۹۴ق)