بدیع بن محمد برزرودی نطنزی اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] میرزابدیع بن میرزامحمّد بن میرابوالمعالی برزرودی نطنزی، شاعر و ادیب عارف از سخنوران قرن یازدهم هجری می باشد.
میرزابدیع بن میرزامحمّد بن میرابوالمعالی برزرودی نطنزی، شاعر و ادیب عارف از سخنوران قرن یازدهم هجری. وی در جوانی به لباس فقر و درویشی درآمد. مدّتی در اصفهان ساکن بود و عاقبت به سبزوار رفت. سال فوت او معلوم نیست. این شعر از اوست: دارد زلال چشمه حُسنت نظاره ها ••••• مانند سبزه سرزده از کناره ها چرخ از دل شکسته محابا نمی کند ••••• آسوده است پای خم از شیشه پاره ها
نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۱۴۶.
۱. ↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۱۴۶.۲. ↑ اعظم واقفی، سیدحسین، میراث فرهنگی نطنز، ج۲، ص۱۱۱-۱۱۲.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۶۴.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس