بدیع الدین

لغت نامه دهخدا

بدیعالدین. [ ب َ عُدْ دی ] ( اِخ ) ترکو سجزی یا بدیع ترکو. عوفی نام او را در ردیف شاعران آل سلجوق بعد از عهد معزی و سنجری آورده و از اشعار او نقل کرده است. رجوع به لباب الالباب چ لیدن ج 2 صص 349 - 351 و مجمعالفصحا ص 168 و فرهنگ سخنوران شود.

فرهنگ فارسی

ترکو سجزی یا بدیع ترکو عوفی نام او را در ردیف شاعران آل سلجوق بعد از عهد معزی و سنجری آورده و از اشعار او نقل کرده است .

پیشنهاد کاربران

بپرس