بدپسندی

لغت نامه دهخدا

بدپسندی. [ ب َ پ َ س َ] ( حامص مرکب ) پسندیدن بدیها. بدخواهی :
نتوان برد جان مگر بدو چیز
ببدی و به بدپسندی نیز.

نظامی.

نیک نامی خواهی ای دل با بدان صحبت مدار
بدپسندی جان من برهان نادانی بود.

حافظ.

|| مشکل پسندی. دیرپسندی.

بد پسند بودن .

بدپسند بودن.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید