بدون علت

بی وجه . [ وَج ْه ْ ] ( ص مرکب ) ( از: بی وجه عربی ) که وجهی ندارد. که محلی ندارد. بی دلیل : و اگر بر وفق تصور خویش در آن تصرفی نمایند بلاکلام بی وجه و ناصواب افتد. ( تاریخ رشیدی ) . رجوع به وجه شود.

بدون دلیل ، بدون حساب

بیخردی

دون و علت واژه های اربی است و پارسی جایگزین اینهاست:
بی روگا bi - rugã ( بی+ واژه ی سنسکریت: روگا= علت )
بی رَپَسbi - rapas ( بی + واژه ی سنسکریت: رپس= علت )
بی سَمید bi - samid ( اَ + واژه ی سمید از کردی: سه مه د= علت )