بدو صلاح

[ویکی فقه] بدو صلاح، به صلاحیت میوه برای خرید و فروش و مانند آن گفته می شود. از این عنوان، در باب های زکات، تجارت، مزارعه و مساقات به مناسبت، سخن رفته است.
بدوّ صلاح در میوه ها متفاوت است.
-در انگور: به رسیدن به مرحله ی غوره، بدو صلاح، محقق می شود.
-در خرما: الف)در خرما به زرد یا قرمز شدن آن تحقّق می یابد. ب)برخی، رسیدن محصول خرما به مرحله ی مصونیت آن از آفت را نیز بدوّ صلاح آن دانسته اند.
-در میوه درختانی گه گل می کنند:در این نوع درختان، اختلاف است که آیا بدوّ صلاح آنها به میوه نشستن آنها است یا علاوه بر آن، ریختن گل درخت نیز شرط است و یا برحسب نوع درخت، متفاوت می باشد؟ برخی دو قول اوّل را یکی دانسته اند. در نتیجه در مسئله، دو قول وجود خواهد داشت. قول اوّل، مشهور است.
-در سایر موارد: بدوّ صلاح در غیر موارد یاد شده با به محصول نشستن گیاه (انعقاد دانه) و قابل مشاهده بودن آن تحقّق می یابد. و و

زمان تعلق زکات به غلّات
زمان تعلّق زکات به غلات چهارگانه (گندم، جو، خرما و کشمش) بنابر مشهور، بدوّ صلاح است.

زمان وجوب اخراج زکات
وجوب اخراج پس از برداشت محصول و حسابرسی خواهد بود. بنابراین در صورت انتقال ملکیت ثمره قبل از بدوّ صلاح، زکات بر عهده ی فروشنده نخواهد بود. و و

فروش میوه درخت قبل از بدو صلاح
...