بِدْنورتْس، یوهانس (۱۹۵۰)(Bednorz, Johannes)
بِدْنورتْس، یوهانس
فیزیک دان آلمانی. به سبب کشف اَبَررسانایی دمایِ زیاددر مواد سرامیکی، با اَلکساندر مولر، به دریافت جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۸۷ نایل آمد. کشف این مواد کاربرد اَبَررساناها را در رایانه ها، قطارهای تعلیق مغناطیسی، و تولیـد و توزیع کارآمدتر برق امکان پذیر کرد. بدنورتس و مولر در ۱۹۸۶ نشان دادند که اکسید سرامیکی متشکّل از لانتانوم، باریوم، و مس در دماهای بالاتر از ۳۰ درجۀ کلوین، که بسیار بیشتر از دمای هر اَبَررسانای پیش تر شناخته شده ای بود، اَبَررسانا می شود. بدنورتس در راین وستفالی شمالی، واقع در جمهوری فدرال آلمان، زاده شد. تحصیلات دکتری اش را در ۱۹۷۷ در مؤسسۀ فدرال فناوری سوئیس، در زوریخ، آغاز کرد و در ۱۹۸۲ به آزمایشگاه تحقیقاتی آی بی ام در زوریخ پیوست.
بِدْنورتْس، یوهانس
فیزیک دان آلمانی. به سبب کشف اَبَررسانایی دمایِ زیاددر مواد سرامیکی، با اَلکساندر مولر، به دریافت جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۸۷ نایل آمد. کشف این مواد کاربرد اَبَررساناها را در رایانه ها، قطارهای تعلیق مغناطیسی، و تولیـد و توزیع کارآمدتر برق امکان پذیر کرد. بدنورتس و مولر در ۱۹۸۶ نشان دادند که اکسید سرامیکی متشکّل از لانتانوم، باریوم، و مس در دماهای بالاتر از ۳۰ درجۀ کلوین، که بسیار بیشتر از دمای هر اَبَررسانای پیش تر شناخته شده ای بود، اَبَررسانا می شود. بدنورتس در راین وستفالی شمالی، واقع در جمهوری فدرال آلمان، زاده شد. تحصیلات دکتری اش را در ۱۹۷۷ در مؤسسۀ فدرال فناوری سوئیس، در زوریخ، آغاز کرد و در ۱۹۸۲ به آزمایشگاه تحقیقاتی آی بی ام در زوریخ پیوست.
wikijoo: بدنورتس،_یوهانس_(۱۹۵۰)