بدن من انتخاب من

بدن من، انتخاب من شعاری است که ایدهٔ خودمختاری جسمانی شخصی، تمامیت جسمانی و آزادی انتخاب را مد نظر دارد. خودمختاری جسمانی خودمختاری فرد بر بدن خود بدون سلطه یا اجبار خارجی را به وجود می آورد. تمامیت جسمانی مصونیت بدن فیزیکی است و بر اهمیت خودمختاری شخصی، مالکیت شخصی، و تعیین سرنوشت وجودهای انسانی بر بدن های خودشان را مورد تأکید قرار می دهد. در زمینهٔ حقوق بشر، نقض تمامیت جسمانی دیگری تعدی غیراخلاقی و/یا احتمالاً جنایی یه شمار می آید. آزادی انتخاب فرصت فرد و خودمختاری او را برای اجرای یک کنش که دست کم بر اساس دو گزینهٔ موجود انتخاب شده باشد، و به وسیلهٔ طرف های خارجی محدود نشده باشد توضیح می دهد.
شعار بدن من، انتخاب من به گفتهٔ سوزانا وایس ایده ای فمینیستی است که می تواند به حقوق باروری زنان و سایر مسائل حقوق زنان قابل اطلاق باشد. این شعار همچنین با تلقی بدن زنان همچون دارایی در تضاد است و اهمیت فرهنگ رضایت را بیان می کند. رمیزه احمد توضیح می دهد که چگونه نسخهٔ پاکستانی بدن من، انتخاب من ( میرا جسم میری مرضی ) برای فمینیست ها اهمیت دارد، چرا که این شعار برای زنانی که از اختیار بر بدن های شان آگاهی دارند مهم است. کریستین راو - فینکباینر در این باره نوشته است که در حالی که این امر ساده ای به نظر می رسد که آزادی زنان به کنترل و تصمیمات شخصی زنان در مورد بدن های شان مرتبط است، اما در عمل شعار بدن من، انتخاب من اغلب به معنای نه واقعاً بدن تو، نه واقعاً انتخاب تو تغییر یافته است، و حقوق زنان مانند دسترسی به کنترل موالید، سقط جنین، و بهداشت باروری مورد حمله قرار گرفته است.