بدمزگی.[ ب َ م َ زَ / زِ / ب َ م َزْ زَ / زِ ] ( حامص مرکب ) عدم لذت و بیمزگی. ( آنندراج ). بدطعمی و بی لذتی. ( ناظم الاطباء ). || ناگوارایی. ( فرهنگ فارسی معین ). || بمجاز، کنایه از سردمهری میان دوستان. ( آنندراج ). برودت میان دوستان. ( ناظم الاطباء ).
