بدعه. [ ب ِ ع َ ] ( ع اِ ) بدعت. بدعة : بقمع کردن فرعون بدعه موسی وارقلم در آن ید بیضاش مار می سازد.خاقانی.نوبتی ِ بدعه را قهر تو برّد طناب صیرفی ِ شرع را قدر تو زیبد امین.خاقانی.و رجوع به بدعة و بدعت شود.