بدعت در مسیحیت بیانگر انکار یا تردید رسمی یک دکترین اصلی ایمان مسیحی است، که توسط یک یا چند کلیسای مسیحی تعریف شده است. [ ۱]
مطالعهٔ بدعت مستلزم درک رشد ارتدکس و نقش عقیده در تعریف باورهای ارتدکس است، زیرا بدعت همیشه در رابطه با ارتدکس تعریف می شود. ارتدکس قرن هاست که با روشن ساختن باورهایی که در تقابل با افراد یا آموزه هایی که نادرست تلقی می شوند، خود را بر اساس ایمانش تعریف می کند. [ ۲]
کلمه بدعت از haeresis، ترجمه لاتین کلمه یونانی بوده و در اصل به معنای انتخاب، برگزیدن، روش عمل، یا به معنای گسترده، یک فرقه یا مکتب فکری است، که در قرن اول دلالت بر جناح های متخاصم و روحیه حزب داشت. این کلمه در عهد جدید آمده است که معمولاً به عنوان فرقه ترجمه می شود [ ۳] و توسط کلیسا به معنای فرقه یا اختلافی است که اتحاد مسیحیان را تهدید می کند. بدعت در نهایت به عنوان انحراف از ارتدکس تلقی شد، معنایی که در آن هترودوکسی بلافاصله پس از سال ۱۰۰ مورد استفاده مسیحیان بود. [ ۴]
بدعت امروزه برای نشان دادن انکار یا تردید رسمی یک آموزه اصلی ایمان مسیحی که توسط یک یا چند کلیسای مسیحی تعریف شده است، استفاده می شود. [ ۵] این از هر دو ارتداد و انشقاق متمایز است، ارتداد تقریباً همیشه کنار گذاشتن همیشگی و کامل ایمان مسیحی پس از پذیرفته شدن آزادانه است. [ ۶] و انشقاق، نقض رسمی و عمدی وحدت مسیحی و لغزش از کار نیکوست بدون اینکه اساساً مبتنی بر دکترین باشد. [ ۷]
توسعه آموزه ها، موقعیت ارتدکس، و رابطه بین کلیسای اولیه و گروه های بدعت گذار اولیه، موضوع بحث آکادمیک است. والتر بائر، در کتابش «ارتدکس و بدعت در مسیحیت اولیه» ( ۱۹۳۴/۱۹۷۱ ) ، می گوید که در مسیحیت اولیه، ارتدکس و بدعت در ارتباط با یکدیگر به عنوان اولیه و ثانویه نبودند، اما در بسیاری از مناطق بدعت تجلی اصلی مسیحیت بود. [ ۸] [ ۹] بائر به عنوان یک مورخ، در مقدمه کتابش، این دیدگاه عموما غالب را ارزیابی کرد، که در دوره خاستگاه مسیحی، آموزه های کلیسایی قبلاً چیزی را نشان می داد که اصلی است، در حالی که بدعت ها، به نوعی انحراف از واقعیت اصلی هستند. [ ۱۰]
محققانی مانند پیگلز و ایرمان کار خود را بر اساس تز اصلی بائر بنا نهادند. آنها با تکیه بر تمایزات بین یهودیان مسیحی، مسیحیان غیریهودی، و گروه های دیگر مانند گنوسی ها و مرقیونیه، استدلال می کنند که مسیحیت اولیه تکه تکه و با ارتدوکس های رقیب هم زمان بود. نظر ایرمان این است که در حالی که نکات آنچه بائر آورد بعداً رد شد، اما ادراکات او به طور گسترده توسط محققان پذیرفته شد و فراتر از تصور خود او تأیید شد. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمطالعهٔ بدعت مستلزم درک رشد ارتدکس و نقش عقیده در تعریف باورهای ارتدکس است، زیرا بدعت همیشه در رابطه با ارتدکس تعریف می شود. ارتدکس قرن هاست که با روشن ساختن باورهایی که در تقابل با افراد یا آموزه هایی که نادرست تلقی می شوند، خود را بر اساس ایمانش تعریف می کند. [ ۲]
کلمه بدعت از haeresis، ترجمه لاتین کلمه یونانی بوده و در اصل به معنای انتخاب، برگزیدن، روش عمل، یا به معنای گسترده، یک فرقه یا مکتب فکری است، که در قرن اول دلالت بر جناح های متخاصم و روحیه حزب داشت. این کلمه در عهد جدید آمده است که معمولاً به عنوان فرقه ترجمه می شود [ ۳] و توسط کلیسا به معنای فرقه یا اختلافی است که اتحاد مسیحیان را تهدید می کند. بدعت در نهایت به عنوان انحراف از ارتدکس تلقی شد، معنایی که در آن هترودوکسی بلافاصله پس از سال ۱۰۰ مورد استفاده مسیحیان بود. [ ۴]
بدعت امروزه برای نشان دادن انکار یا تردید رسمی یک آموزه اصلی ایمان مسیحی که توسط یک یا چند کلیسای مسیحی تعریف شده است، استفاده می شود. [ ۵] این از هر دو ارتداد و انشقاق متمایز است، ارتداد تقریباً همیشه کنار گذاشتن همیشگی و کامل ایمان مسیحی پس از پذیرفته شدن آزادانه است. [ ۶] و انشقاق، نقض رسمی و عمدی وحدت مسیحی و لغزش از کار نیکوست بدون اینکه اساساً مبتنی بر دکترین باشد. [ ۷]
توسعه آموزه ها، موقعیت ارتدکس، و رابطه بین کلیسای اولیه و گروه های بدعت گذار اولیه، موضوع بحث آکادمیک است. والتر بائر، در کتابش «ارتدکس و بدعت در مسیحیت اولیه» ( ۱۹۳۴/۱۹۷۱ ) ، می گوید که در مسیحیت اولیه، ارتدکس و بدعت در ارتباط با یکدیگر به عنوان اولیه و ثانویه نبودند، اما در بسیاری از مناطق بدعت تجلی اصلی مسیحیت بود. [ ۸] [ ۹] بائر به عنوان یک مورخ، در مقدمه کتابش، این دیدگاه عموما غالب را ارزیابی کرد، که در دوره خاستگاه مسیحی، آموزه های کلیسایی قبلاً چیزی را نشان می داد که اصلی است، در حالی که بدعت ها، به نوعی انحراف از واقعیت اصلی هستند. [ ۱۰]
محققانی مانند پیگلز و ایرمان کار خود را بر اساس تز اصلی بائر بنا نهادند. آنها با تکیه بر تمایزات بین یهودیان مسیحی، مسیحیان غیریهودی، و گروه های دیگر مانند گنوسی ها و مرقیونیه، استدلال می کنند که مسیحیت اولیه تکه تکه و با ارتدوکس های رقیب هم زمان بود. نظر ایرمان این است که در حالی که نکات آنچه بائر آورد بعداً رد شد، اما ادراکات او به طور گسترده توسط محققان پذیرفته شد و فراتر از تصور خود او تأیید شد. [ ۱۱]
wiki: بدعت در مسیحیت