بدرالدین محمد بن اسعد یمانی تستری

[ویکی فقه] بَدْرُالدّین ِ تُسْتَری (شوشتری )، محمد بن اسعد بن محمد یمانی (د ح ۷۳۲ق /۱۳۳۲م )، عالم و فقیه در قرن هشتم و دارای آثاری در فقه و اصول ، کلام ، منطق و فلسفه بود.
وی در شهرهای مختلف اقامت داشت ، از جمله حدود ۱۰ سال در قزوین تدریس کرد؛ سپس در اوایل سال ۷۲۷ق /۱۳۲۷م وارد مصر شد و چند ماه در آن جا ماند. مدتی را نیز در همدان و بغداد به سر برد. به رغم انتساب تستری به یمن ، مدرکی دال بر اینکه در آن جا به سر برده باشد، در اختیار نداریم . وی سرانجام در همدان وفات یافت .
شاگردان تستری
از جمله شاگردان او به احمد بن حسن اُنجی و عبدالرحیم بن حسن اسنوی و ضیاء بن سعدالله عفیفی اشاره شده است .
مذهب وی
تستری ابتدا شافعی مذهب بود، اما بعدها تمایلات علوی یافت .جمال الدین اِسنَوی (متوفی ۷۷۲)، صاحب طبقات الشافعیه و از شاگردان مشهور تستری، به استاد خود نسبت رافضی داده و او را به کم نمازی متهم کرده است و در عین اذعان به مقام علمی او، وی را از حقیقت علم محروم دانسته است.
تشابه اسمی
...