بدرالدین دمامینی

[ویکی فقه] بَدْرُالدّین ِ دَمامینی ، محمد بن ابی بکر بن عمر (۷۶۳- شعبان ۸۲۷ق / ۱۳۶۲- ژوئیه ۱۴۲۴م ) معروف به ابن دمامینی ، ادیب و شاعر مالکی مذهب مصری است .
او در اسکندریه زاده شد و در همان جا دانش آموزی را آغاز کرد.نحو و فنون خط و نگارش و شعر را به خوبی فراگرفت و نیز از فقه و دیگر علوم بهره برد.
← اساتید
(۱) احمد ابن حجر عسقلانی ، انباء الغمر، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۵ق /۱۹۷۵م .(۲) احمد ابن حجر عسقلانی ، ذیل الدرر الکامنة، به کوشش عدنان درویش ، قاهره ، ۱۴۱۲ق /۱۹۹۲م .(۳) احمد ابن حجر عسقلانی ، رفع الاصر، به کوشش حامد عبدالمجید و دیگران ، قاهره ، ۱۹۵۷م .(۴) احمد باباتنبکتی ، نیل الابتهاج ، به کوشش عبدالحمید عبدالله هرامه ، طرابلس ، ۱۴۰۹ق /۱۹۸۹م .(۵) محمد بدرالدین دمامینی ، العیون الفاخره ، قاهره ، ۱۴۱۲ق /۱۹۹۲م .(۶) بغدادی ، ایضاح .(۷) بغدادی ، هدیه .(۸) حاجی خلیفه ، کشف .(۹) احمد خفاجی ، ریحانة الالباء، به کوشش عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ، ۱۳۸۶ق /۱۹۶۷م .(۱۰) زرکلی ، اعلام .(۱۱) محمد سخاوی ، الجواهر و الدرر، به کوشش حامد عبدالمجید و طه زینی ، قاهره ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م .(۱۲) محمد سخاوی ، الذیل علی رفع الاصر، به کوشش جوده هلال و محمد محمود صبح ، قاهره ، ۱۹۶۶م .(۱۳) محمد سخاوی ، الضوء اللامع ، قاهره ، ۱۳۵۴ق .(۱۴) سید، خطی .(۱۵) سیوطی ، بغیة الوعاة، به کوشش محمدابوالفضل ابراهیم ، قاهره ، ۱۳۸۴ق /۱۹۶۴م .(۱۶) احمد شمنی ، المنصف من الکلام علی مغنی ابن هشام ، تهران ، مکتبة الحوزه .(۱۷) ظاهریه ، خطی .(۱۸) عبدالحی ، نزهة الخواطر، حیدرآباد دکن ، ۱۳۷۱ق /۱۹۵۱م .(۱۹) علی خان مدنی ، انوار الربیع فی انواع البدیع ، به کوشش شاکر هادی شکر، کربلا، ۱۳۸۹ق /۱۹۶۹م .(۲۰) علی خان مدنی ، سلوة الغریب ، به کوشش شاکر هادی شکر، بیروت ، عالم الکتب .(۲۱) کورکیس عواد، «ذخائر التراث العربی فی مکتبة چستربیتی »، المورد، بغداد، ۱۳۹۸ق /۱۹۷۸م .(۲۲) علی غزولی ، مطالع البدور، قاهره ، ۱۲۹۹ق .(۲۳) عمررضا کحاله ، المستدرک علی معجم المؤلفین ، بیروت ، ۱۴۰۶ق / ۱۹۸۵م .(۲۴) احمد مقریزی ، السلوک ، به کوشش سعید عبدالفتاح عاشور، قاهره ، ۱۹۷۲م .(۲۵) نور عثمانیه ، کتبخانه سنده محفوظ کتب موجوده نین دفتری ، استانبول ، ۱۳۰۳ق .