بدرالدین تبریزی

[ویکی فقه] بدرالدین تبریزی، معمارِ مقبره جلال الدین رومی (مولوی) و از جمله دانشمندان قرن هفتم می باشد.
وی اهل قونیه و از اصحاب جلال الدین رومی و احتمالاً از ایرانیان اهل علم و صناعتی بود که پس از حمله مغول به ایران، در اواسط قرن هفتم، به آسیای صغیر کوچ کردند.
ویژگی ها
مجدالدین فریدون بن احمد سپهسالار و شمس الدین احمد افلاکی گذشته از اشاره به ارادت او به جلال الدین، فضایل بسیاری برای وی برشمرده اند و او را در نجوم، رقوم و هندسه، سیمیا و کیمیا، سحریّات و حل خواص نیرنجات (یا: نارنجات = علم الحیل) متبحر دانسته اند.حتی افلاکی، نظر «اصحاب عظام» جلال الدین را درباره وی نقل کرده و گفته است: «مردی بود ذوفنون و در فنّ کیمیا و صنعت سیمیا بوعلی سینا بود و در حکمت... سقراط ثانی و افلاطون یونانی».
شاگردان
عبدالباقی گولپینارلی، به نقل از ثاقب مصطفی دده مؤلف کتابِ سفینه نفیسه مولویان (تألیف ۱۱۴۸، چاپ ۱۲۸۳ در مصر) در تاریخ مشایخ و چلبیان طریقت مولویه، شمس الدین احمد افلاکی را از شاگردان بدرالدین تبریزی دانسته است. (۱۳۶۶ ش، ص ۱۷۰) به گفته او از رساله سپهسالار مجدالدین فریدون چنین برمی آید که بدرالدین تبریزی کیمیاگری می کرده و احتمالاً افلاکی نزد او کیمیا آموخته است.
ساخت مقبره
...