بدحالی روان زاد جمعی

بدحالی روان زاد جمعی ( به انگلیسی: Mass psychogenic illness ) ( اختصاری  MPI ) ، که به آن بدحالی جامعه زاد جمعی ( به انگلیسی: mass sociogenic illness ) ، اختلال روان زاد جمعی ( به انگلیسی: mass psychogenic disorder ) ، هیستری همه گیر ( به انگلیسی: epidemic hysteria ) یا هیستری جمعی ( به انگلیسی: mass hysteria ) نیز گفته می شود؛ شامل گسترش علائم ناخوشی از طریق جمعیتی است که در آن هیچ عامل عفونی پدیدآورندهٔ سرایت وجود ندارد. ام پی آی گسترش سریع علائم و نشانه های بدحالی است که بر اعضای یک گروه منسجم اثر می کند و در پی یک اختلال دستگاه عصبی شامل تحریک، ازدست دادن یا دگرگونی عملکرد آغاز می شود، در نتیجه ناراحتی های جسمانی که به طور ناخودآگاه نشان داده می شوند، هیچ علت طبیعی متناظر ندارند. [ ۱]
ام پی آی از دیگر انواع هذیان های جمعی است که به دلیل درگیرشدن علائم جسمانی، از آن متمایز است. [ ۲] این اختلال به خوبی شناخته نشده است و علل آن نامشخص است. [ ۳] ویژگی های شیوع ام پی آی اغلب عبارتند از:[ ۲]
• علائمی که هیچ مبنای طبیعی قابل قبولی ندارند؛
• علائم گذرا و خوش خیم؛
• علائم با شروع و بهبود سریع؛
• وقوع در یک گروه تفکیک شده؛
• وجود اضطراب غیرعادی؛
• علائمی که از طریق بینایی، صدا یا ارتباط کلامی منتشر می شوند؛
• گسترشی که در مقیاس سنی پایین می آید و از افراد مسن تر یا با موقعیت - بالاتر شروع می شود؛
• بخش غالب شرکت کنندگان مؤنث.
روان پزشک بریتانیایی سایمون وسلی بین دو شکل ام پی آی تمایز قائل می شود:[ ۱]
• هیستری اضطراب جمعی «شامل دوره های اضطراب حاد است که عمدتاً در دانش آموزان رخ می دهد. تنش قبلی وجود ندارد و گسترش سریع از طریق تماس دیداری است. »[ ۴]
• هیستری حرکتی جمعی «شامل ناهنجاری در رفتار حرکتی است. در هر گروه سنی رخ می دهد و تنش قبلی وجود دارد. موارد اولیه را می توان شناسایی کرد و گسترش تدریجی است. … شیوع ممکن است طولانی شود. »[ ۴]
در حالی که تعریف او گاهی رعایت می شود، [ ۱] [ ۵] دیگران مانند علی - گومبه و همکارانش از دانشگاه مایدوگوریِ نیجریه، تعریف وسلی را به چالش می کشد و شیوع هایی را با ویژگی های هر دو حالت هیستری حرکتی جمعی و هیستری اضطرابی جمعی توصیف می کند. [ ۶]