بدایع نگار محمدابراهیم بن محمدمهدی

[ویکی نور] محمد ابراهیم نواب تهرانی ملقب به بدایع نگار، از ادیبان و مورخان عصر قاجار است. خاندان وی تاجر بودند و او نیز در جوانی به تجارت پرداخت، اما خیلی زود به تحصیل علم و دانش و سپس نوشتن روی آورد. در 20 سالگی دو اثر خود، هزار دستان و «رساله ای درباره بدیع» را توسط حاجی میرزا آقاسی برای محمدشاه قاجار فرستاد و به دستور او نواب دارالخلافه شد. در 1276ق به نایب اولیِ وزارت علوم و ریاست تجارت رسید ولی به علت ناسازگاری با علیقلی خان اعتضاد السلطنه وزیر علوم و اختلاف با ملک التجار از مسئولیت خود استعفا کرد. سپس به فرمان شاه به سمت منشی اول وزارت خارجه منصوب شد.
از وی آثار بسیاری در زمینه های تاریخی و مذهبی باقی مانده که برخی چاپ شده و برخی دستنویس باقی مانده است:
تصحیح شرح نهج البلاغة اثر ابن ابی الحدید (چاپ شده)، ترجمه نامه امام علی(ع) به مالک اشتر، فیض الدموع، خسروی نامه(منظومه ای کوتاه در مدح پیامبر و...)، هزار دستان (روش گلستان سعدی)، عقد اللئالی فی نقد المعالی (تاریخ دوره قاجار)، چهار رساله، تاریخ بدایع دولت و آثاری دیگر.
محمد ابراهیم نواب تهرانی به سال 1299ق در تهران در گذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.