بَدایِعْ نِگار، محمّد اِبراهیم (تهران ۱۲۴۰ـ ۱۲۹۹ق)
(یا: آقا نواب تهرانی) تاریخ نگار، مترجم، مصحح و شاعر ایرانی عهد قاجاریه. در جوانی به فرمان محمدشاه قاجار نواب دارالخلافه شد. در ۱۲۷۶ق به نایب اوّلیِ وزارت علوم و ریاست تجارت منصوب شد و پس از استعفا از این مسئولیت، به دستور شاه منشی اول وزارت خارجه شد. بدایع نگار با متون دینی و روایی آشنایی داشت و خوشنویسی توانا بود. چون درگذشت پیکرش را در نجف به خاک سپردند. از آثارش: عقداللئالی فی نقد المعالی در تاریخ قاجاریه تا ۱۲۷۵ق در ۲ جلد؛ تاریخ بدایع دولت، در تاریخ قاجاریه؛ تاریخ دورۀ قاجاریه در دو جلد؛ ترجمۀ نامۀ امام علی (ع) به مالک اشتر نخعی (تهران، ۱۲۷۳ق)؛ ترجمه و تصحیح قاموس اللغۀ فیروزآبادی؛ تصحیح شرح نهج البلاغه اثر ابن ابی الحدید (تهران، ۱۲۷۱ق)؛ تصحیح و چاپ دیوان قصاید و غزلیات سنایی؛ فیض الدموع، مقتل حسین (ع) است (۱۲۸۶ق، و ۱۳۷۴ش)؛ منظومۀ خسروی نامه (۱۲۸۶ق)؛ هزاردستان به شیوۀ گلستان سعدی؛ چهار رساله در نقد زمینه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعۀ ایران در دورۀ قاجار، دستورالاعقاب.
(یا: آقا نواب تهرانی) تاریخ نگار، مترجم، مصحح و شاعر ایرانی عهد قاجاریه. در جوانی به فرمان محمدشاه قاجار نواب دارالخلافه شد. در ۱۲۷۶ق به نایب اوّلیِ وزارت علوم و ریاست تجارت منصوب شد و پس از استعفا از این مسئولیت، به دستور شاه منشی اول وزارت خارجه شد. بدایع نگار با متون دینی و روایی آشنایی داشت و خوشنویسی توانا بود. چون درگذشت پیکرش را در نجف به خاک سپردند. از آثارش: عقداللئالی فی نقد المعالی در تاریخ قاجاریه تا ۱۲۷۵ق در ۲ جلد؛ تاریخ بدایع دولت، در تاریخ قاجاریه؛ تاریخ دورۀ قاجاریه در دو جلد؛ ترجمۀ نامۀ امام علی (ع) به مالک اشتر نخعی (تهران، ۱۲۷۳ق)؛ ترجمه و تصحیح قاموس اللغۀ فیروزآبادی؛ تصحیح شرح نهج البلاغه اثر ابن ابی الحدید (تهران، ۱۲۷۱ق)؛ تصحیح و چاپ دیوان قصاید و غزلیات سنایی؛ فیض الدموع، مقتل حسین (ع) است (۱۲۸۶ق، و ۱۳۷۴ش)؛ منظومۀ خسروی نامه (۱۲۸۶ق)؛ هزاردستان به شیوۀ گلستان سعدی؛ چهار رساله در نقد زمینه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعۀ ایران در دورۀ قاجار، دستورالاعقاب.