بدایع نگار
لغت نامه دهخدا
بدایعنگار. [ ب َ ی ِ ن ِ ] ( اِخ ) آقا محمدابراهیم نواب پسر آقا محمدمهدی نواب از منشیان و مورخین عهد ناصرالدین شاه. مؤلف مقتل معروف به فیض دموع و مترجم نامه امیرالمؤمنین علی ( ع ) به مالک اشتر و مؤلف کتابی در تاریخ بنام عقداللاَّلی. بدایعنگار از نثرنویسان چیره دست دوره قاجاریه بود و سبک نثر وی محکم و استوار و قریب به سبک نویسندگان دوره سلجوقی است. ترجمه نامه علی ( ع ) به مالک اشتر با مقدمه بسیار لطیف در ابتدای کتاب مخزن الانشا بخط میرزارضای کلهر استاد بزرگ نستعلیق نویس دوره قاجاریه در تهران بطبع رسیده است. وفات بدایعنگار بتاریخ نیمه ماه ربیعالاول 1299 هَ. ق. در تهران اتفاق افتاد. ( از وفیات معاصرین محمد قزوینی مجله یادگار سال 3 شماره 4 و سبک شناسی بهار ج 3 ص 365 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید