بِدایات
(جمعِ بِدایَت، در لغت آغاز کردن) در اصطلاح صوفیان، نخستین قسم از اقسام ده گانۀ اصلی سلوک. سالک، چون خواهد که وارد وادی سلوک شود، می بایست نخست حالت یقظه و انتباه (بیداری/آگاهی) یابد، آن گاه به توبه روآورد و پس از آن، به انابه و محاسبه و تفکر و تذکر و فرار و سماع و ریاضت و اعتصام پردازد. بدین ترتیب، ده منزل نخستِ سیر او، که منازل قسم بدایات است، پایان می پذیرد. عارفان معتقدند که اگر سیر سالک در منازل بدایات ناقص باشد، در منازل اقسام بعد، سیر او به کندی، یا حتی توقف می انجامد. از این رو، برای آن که سالکان را به اهمیت منازل این نخستین قسم واقف سازند، همواره گفته اند که «النّهایات لاتَصِّح إلّا بتصحیح البدایات» (نهایت درست نمی آید مگر با درست شدن بدایت).
(جمعِ بِدایَت، در لغت آغاز کردن) در اصطلاح صوفیان، نخستین قسم از اقسام ده گانۀ اصلی سلوک. سالک، چون خواهد که وارد وادی سلوک شود، می بایست نخست حالت یقظه و انتباه (بیداری/آگاهی) یابد، آن گاه به توبه روآورد و پس از آن، به انابه و محاسبه و تفکر و تذکر و فرار و سماع و ریاضت و اعتصام پردازد. بدین ترتیب، ده منزل نخستِ سیر او، که منازل قسم بدایات است، پایان می پذیرد. عارفان معتقدند که اگر سیر سالک در منازل بدایات ناقص باشد، در منازل اقسام بعد، سیر او به کندی، یا حتی توقف می انجامد. از این رو، برای آن که سالکان را به اهمیت منازل این نخستین قسم واقف سازند، همواره گفته اند که «النّهایات لاتَصِّح إلّا بتصحیح البدایات» (نهایت درست نمی آید مگر با درست شدن بدایت).
wikijoo: بدایات