بدامن دراویختن

بدامن درآویختن ؛ معلق داشتن کسی را. وارونه آویختن کسی را.
- || چنگ به دامان زدن. رها نکردن :
اگر برپری چون ملک ز آسمان
بدامن درآویزدت بدگمان.
سعدی.
- || مجازاً، در دامن آویختن. اندر دامن آویختن. متوسل شدن.