بدادان. [ ب ِ / ب ِ ن ِ ] ( ع اِ ) بصیغه تثنیه ، دو بداد که بر پشت ستور بندند تا ریش نگردد. ( ناظم الاطباء ). هر دو طرف زین و کوسه ( ظ:کوهه ) اسپ. بَدیدان. ( کشف اللغات از آنندراج ). و رجوع به بَداد شود. || هر دو خانه خرجین. ( کشف اللغات از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
دو بداد که بر پشت ستور بندند تا ریش نگردد بدیدان .
