بدائع

لغت نامه دهخدا

بدائع. [ ب َ ءِ ] ( ع ص ِ، اِ ) بدایع. ج ِبدیعة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). ج ِ بدیع. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به بدایع و بدیعة شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع بدیعه تازهها نو آیینها نوها : بدایع اشعار .

پیشنهاد کاربران

بپرس