بد گهری

لغت نامه دهخدا

بدگهری. [ ب َ گ ُ هََ ] ( حامص مرکب ) بدگوهری. بداصلی. بدذاتی. و رجوع به بدگهر شود.

بد گوهر بودن مقابل نیک گوهری .

بدچیزی