بد پیوند

لغت نامه دهخدا

بدپیوند. [ ب َ پ َ / پ ِ وَ ] ( ص مرکب ) بدوصل. که بد وصلت جوید. که وصلت بد طلبد :
بسیار بگفتم ای دل بدپیوند
با عشق مکوش و دل بهر عشوه مبند.
( از سندبادنامه ص 58 ).
|| بد اصل و نسب :
هم سگان را قلاده زرین است
هم خران را خز است پشماکند
خلف صدقت ار منم بگذار
زادگان حرام بدپیوند.
خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 762 ).

فرهنگ فارسی

که بد وصلت جوید که وصلت بد طلبد .

پیشنهاد کاربران

بپرس