بد سازگاری

لغت نامه دهخدا

بدسازگاری. [ب َ ] ( حامص مرکب ) ناسازگاری. بدرفتاری :
ابا مغز پیکان همی راز گفت
به بدسازگاری همی گشت جفت.

فردوسی.

ناسازگاری بد رفتاری .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید