بد زین

لغت نامه دهخدا

بدزین. [ ب َ ] ( ص مرکب ) اسبی که هنگام زین کردن رام نباشد و سرکشی کند :
مرا در زیر ران اندر کمیتی
نه بدنعل و نه بدزین و نه توسن .

منوچهری.

اسبی که هنگام زین کردن رام نباشد و سرکشی کند .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید