بد اواز

لغت نامه دهخدا

( بدآواز ) بدآواز. [ ب َ ] ( ص مرکب ) ناخوش آواز. آنکه صدای بد دارد : در آن میان مطربی دیدم بدآواز. ( گلستان ).

فرهنگ فارسی

( بد آواز ) ناخوش آواز آنکه صدای بد دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس