بخیت

لغت نامه دهخدا

بخیت. [ ب َ ] ( ع ص ) بختیار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). محظوظ. ( از اقرب الموارد ). خوشبخت. خوش طالع. مبخوت. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس