بخکلول. [ ب َ ک َ ] ( ص ) مردم سخت رو و پوست کلفت و بی شرم. بخکلون. بخکله. بخکلیون. ( از ناظم الاطباء ). ظاهراً همه ٔاین کلمات مصحف است. رجوع به نخکلون و نخکله شود.
