بخوردان

[ویکی فقه] بخور و بخوردان، بخار یا دود حاصل از تبخیر یا سوزاندن مواد خوشبو و ظرف مخصوص این کار است.
استفاده از بخور برای ایجاد بوی خوش یا استفاده های مذهبی، درمانی و نظایر آن قدمتی تاریخی دارد.

پیشینه استفاده از بخور
از روزگار باستان تاکنون در مراسم و آیین ها مواد و روغنهای خوشبو، از جمله چوبها و صمغهایی نظیر اسپند ، عود ، چوب انار ، سرو ، صندل ، عنبر ، کندر ، لُبان یا لوبان یا ترکیبی از آن ها را می سوزانند یا تبخیر می کنند

← در دین زرتشت
در فرهنگها و متون مختلف با نامهایی چون آتشدان، بخورسوز، بخوره، بوی سوز، عطرسوز، عودسوز، عودگردان، مَدْخَنِه، مذبح، مجمر، مجمره، و منقل از آن یاد شده است.

← هزاره سوم تا هزاره اول قبل میلاد
...