بخصاء

لغت نامه دهخدا

بخصاء. [ ب َ ] ( ع ص ) زنی که در چشم خانه وی گوشت پاره ای رسته باشد. ج ،بُخْص. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به بخص و ابخص شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس