چنین داد پاسخ که این داستان
شنیدم بسی از لب راستان
که شاپور گرد است با زور پیل
ببخشندگی همچو دریای نیل.
فردوسی.
به بخشندگی شه چو او خود نبودنیارست گردون سرش را بسود.
فردوسی.
سه دیگر که با گنج خویشی کندبدینار کوشد که بیشی کند.
فردوسی.
ببخشندگی یاز و دین و خرددروغ ایچ تا بر تو برنگذرد.
فردوسی.
خواجه و سید سادات رئیس الرؤساهمچو خورشید ببخشندگی و رخشانی.
منوچهری.
بزرگی بایدت بخشندگی کن که دانه تا نیفشانی نروید.
سعدی ( گلستان ).
از در بخشندگی و بنده نوازی مرغ هوا را نصیب ماهی دریا.
سعدی.
|| عفو. ( آنندراج ). عفو و مغفرت. ( از ناظم الاطباء ).