بخشش گاه

لغت نامه دهخدا

بخشش گاه. [ ب َ ش ِش ْ ] ( اِ مرکب ) مَقْسَم. مقسمه. قسمت گاه. بخش گاه. ( یادداشت مؤلف ): طراز؛ بخشش گاه آب باشد... ( صحاح الفرس ). و رجوع به بخشگاه شود.

فرهنگ فارسی

قسمت گاه بخش گاه .

پیشنهاد کاربران

بخشگاه: مَقسَم.
بخش: قسم.
بخشیده: مقسوم.
بخشنده: قاسم.
بخشیدن: تقسیم.
بخشیده شدن: انقسام.
بخش پذیر: منقسم.
هم بخشگاه: قسیم.
پارسی توان واژه سازی بالایی دارد. . .

بپرس