بخش های شهر نیویورک

کلان شهر نیویورک ( به انگلیسی: New York ) از پنج منطقه ( به انگلیسی: Borough ) مهم و تاریخی به نام های منهتن، بروکلین، کوینز، برانکس و استاتن آیلند تشکیل شده است.
مَنهَتَن ( به انگلیسی: Manhattan ) از معروفترین بخش های شهر نیویورک و مرکز اقتصادی و اداری آن، و از نظر تاریخی محل ایجاد آن است. منهتن در ۱ نوامبر ۱۶۸۳ ایجاد شده و از لحاظ تراکم جمعیت، منهتن متراکم ترین نقطه آمریکا با ۲۵٬۸۴۶ نفر در هر کیلومتر مربع می باشد. سازمان ملل متحد و بازار بورس نیویورک در این قسمت قرار دارند. این بخش شامل بیشتر جزیره منهتن، محدود به رود هادسون، رودخانه ایست، و رود هارلم، چند جزیرهٔ کوچک مجاور آن؛ و محله کوچک ماربل هیلز در برانکس است که چسبیده به سرزمین اصلی ایالات متحده آمریکا است و رود هارلم آن را از بقیه منهتن جدا می کند.
بروکلین ( به انگلیسی: Brooklyn ) یکی از قدیمی ترین محلات شهری شهر نیویورک و همچنین پر جمعیت ترین بخش در کلان شهر نیویورک و چهارمین منطقه پرجمعیت ایالات متحده آمریکا با جمعیتی بالغ بر ۲٫۵ میلیون نفر جمعیت است. محله بروکلین در بخش کینگز قرار دارد.
کوینز ( به انگلیسی: Queens ) یکی از مناطق پنج گانه شهر نیویورک و از لحاظ مساحت بزرگ ترین بخش از بخش های پنج گانه کلان شهر نیویورک است. دو فرودگاه بزرگ شهر نیویورک در بخش کوینز قرار دارند.
منطقه کوینز از لحاظ آماری دارای بیشترین جمعیت مهاجر در سرتاسر ایالات متحده آمریکا است. تقریباً ۴۴٪ سکنه کوینز مهاجرین رنگین پوست از نقاط مختلف جهان هستند. [ ۱]
برانکس ( به انگلیسی: The Bronx ) در شمالی ترین منطقه شهر نیویورک و در شمال بخش منهتن قرار دارد. بخش برانکس یکی از مهم ترین بخش های شهر نیویورک است.
استاتن آیلند ( به انگلیسی: Staten Island ) جزیره ای است که در جنوبی ترین ناحیه شهر نیویورک و در بخش ریچموند قرار دارد.