بخش پستانکی استخوان گیجگاهی ( انگلیسی: Mastoid part of the temporal bone ) قسمت عقبی استخوان گیجگاهی را تشکیل می دهد. این بخش امتداد یافته به سمت عقب از بخش خاره ای ( پتروس ) و زیر و پشت بخش فلسی ( اسکوئاموس ) .
بخش پستانکی استخوان گیجگاهی با استخوان پس سری در عقب و استخوان آهیانه در بالا مفصل می شود. این استخوان یک امتداد یافتگی به سمت جلو دارد که برآمدگی مخروطی شکلی در زیر پایهٔ جمجمه به نام زائده پستانکی را تشکیل داده است.
بخش پستانکی دربرگیرنده سامانه پیچیده ارتباط داخلی سلول های هوایی است که از نظر اندازه، شکل و تعداد بسیار وسیع می باشد. این ها در ارتباط با صندوق قدامی فوقانی به نام حفره تیمپانیک ( tympanic antrum ) هستند که دقیقاً پشت حفره گوش میانی واقع شده است. سوراخی به نام aditus ad antrum این حفره را با بخش فوقانی صندوق گوش میانی یا attic مرتبط می کند. سقف حفره و گوش میانی با صفحه استخوانی نازکی به نام tegmen tympani ترکیب می شود که آن ها را از بخشی از حفره مغز که به عنوان فرورفتگی میانی جمجمه شناخته می شود جدا می کند. دیوار میانی آن آن را از کانال نیم دایره خارجی گوش داخلی جدا می کند. گوش میانی، حفره و سلول های هوایی، سیستم محتوای هوای پیوسته ای را ایجاد می کنند. بنابراین عفونت نامربوط به گوش داخلی گاه می تواند در سلول های هوایی پستانکی و مابین آن پخش گردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبخش پستانکی استخوان گیجگاهی با استخوان پس سری در عقب و استخوان آهیانه در بالا مفصل می شود. این استخوان یک امتداد یافتگی به سمت جلو دارد که برآمدگی مخروطی شکلی در زیر پایهٔ جمجمه به نام زائده پستانکی را تشکیل داده است.
بخش پستانکی دربرگیرنده سامانه پیچیده ارتباط داخلی سلول های هوایی است که از نظر اندازه، شکل و تعداد بسیار وسیع می باشد. این ها در ارتباط با صندوق قدامی فوقانی به نام حفره تیمپانیک ( tympanic antrum ) هستند که دقیقاً پشت حفره گوش میانی واقع شده است. سوراخی به نام aditus ad antrum این حفره را با بخش فوقانی صندوق گوش میانی یا attic مرتبط می کند. سقف حفره و گوش میانی با صفحه استخوانی نازکی به نام tegmen tympani ترکیب می شود که آن ها را از بخشی از حفره مغز که به عنوان فرورفتگی میانی جمجمه شناخته می شود جدا می کند. دیوار میانی آن آن را از کانال نیم دایره خارجی گوش داخلی جدا می کند. گوش میانی، حفره و سلول های هوایی، سیستم محتوای هوای پیوسته ای را ایجاد می کنند. بنابراین عفونت نامربوط به گوش داخلی گاه می تواند در سلول های هوایی پستانکی و مابین آن پخش گردد.