بخش شهمیرزاد

دانشنامه عمومی

بخش شهمیرزاد یکی از بخش های استان سمنان ایران است. [ ۱] بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت آن در سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۱٬۱۹۱ نفر بوده است. [ ۲]
• بخش شهمیرزاد
• شهر شهمیرزاد
دهستان پشتکوه به مرکزیت فولادمحله و روستاهای سرخده، ملاده، پرور، ده صوفیان، تلاجیم، تمام کوه، رودبارک بالا، رودبارک پایین، مزرعه سراور، شلی، فینسک، کاورد
دهستان چاشم به مرکزیت چاشم و روستاهای خطیرکوه، اساران، حمیدیه، دزگره افشار پایین، دشت گنبد، آرتت، دشت سفید و هیکوه
شهرها: شهمیرزاد
فولاد محله
چاشم
شَهمیرزاد ( به گویش شهمیرزادی: شامرزا ) شهری در شمال استان سمنان است. این شهر از نظر گردشگری، تاریخی و کشاورزی دارای اهمیت می باشد. ارتفاع مرکز شهمیرزاد از سطح دریا ۱۹۳۵ متر می باشد. این شهر از طبیعتی زیبا و پوشش گیاهی سرسبز تشکیل شده است و میانگین دمای سالیانه آن ۱۱ درجه سانتیگراد است که بین ۱۶ درجه زیر صفر سردترین و ۳۴ درجه بالای صفر در گرمترین ماه سال متغیر است. سرسبزی، وجود باغات و چشمه سارهای متعدد و آب و هوای مطبوع این شهر و واقع شدن در استان کویری سمنان، باعث شده است این شهر به بهشت کویر شهرت پیدا کند.
شهر شهمیرزاد از سال ۱۳۳۱ شمسی دارای شهرداری است ( سال شهر شدن: ۱۳۰۶ ) و در تقسیمات استانی سال ۱۳۸۶ به مرکز بخش ارتقاء یافت. شهمیرزاد در سال های قبل از ۱۳۴۰ شمسی بخشی از شهرستان قائمشهر بود ولی در تقسیمات استانی انجام شده در سال ۱۳۴۰ شمسی و پس از جدا شدن شهرستان سوادکوه از شهرستان قائم شهر؛ از استان مازندران جدا شد و به «فرمانداری کل سمنان» منضم گردید. سمنان در آن زمان استان نبود و به عنوان فرمانداری کل که از استان دوم منفک شده بود، شناخته می شد و در سال ۱۳۵۵ شمسی به استان تبدیل شد. استان مازندران در فاصله سال های ۱۳۱۶ تا ۱۳۳۹ شامل استان های کنونی سمنان و گلستان و مازندران به انضمام شهرستان های کاشان و قم و تهران بود در سال ۱۳۴۰ طبق تصویب نامه هیئت وزیران سمنان و دامغان و شاهرود و بسطام و سنگسر، سرخه و شهمیرزاد و نقاط تابعه آنها از مرزهای مازندان مجزا و از نظر تقسیمات کشوری به نام فرمانداری کل سمنان نامگذاری شد و مرکزیت آن در شهر سمنان تعیین و مستقر گردید. در سال ۱۳۵۵ طبق تصمیم دولت وقت، فرمانداری کل سمنان به استان سمنان تبدیل شد.
شهمیرزاد که از دوره قاجار به این نام موسوم گردید در گذشته جزء حکومت طبرستان بود که از اواخر عهد هخامنشی در منطقه آمل تا شمال سمنان حکومت می کردند. بنا به روایت تاریخ طبرستان ابن اسفندیار و تاریخ قومس عبدالرفیع حقیقت و سایر مدارک تاریخی نام قدیم شهمیرزاد شهمار، سهار، شهار و شامار ذکر گردیده است. برخی به استناد به سفرنامه ابن بطوطه گفته اند که شهمیرزاد «چهار کوه» نامیده می شد و برخی نیز از قول دکتر صفا نقل کرده اند که شهمیرزاد در گذشته «کهر» نام داشته است. در لغت نامه دهخدا، شهمیرزاد برگرفته از «شمرزاد» به معنی سرزمین دارای حوضچه و آبگیر فراوان ذکر شده و نیز برخی آن را متناسب با شمیران یعنی منطقه سردسیر می دانند؛ بنابراین روایات چنین استنباط می شود که شهمیرزاد دارای قدمت سه هزار ساله است که حتی قبل از مهاجرت آریایی ها به ایران منطقه ای آباد بوده و وجود جشمه سارهایی به نام ارشک و اشکش که از نام های دوران اشکانی است، قدمت شهمیرزاد و آبادی آن از دوران اشکانیان و حتی قبل از آن را تأیید می کند. راه های ارتباطی شهر عبارتند از راه ۲۴ کیلومتری شهمیرزاد به مهدیشهر و سمنان راه ۱۷۰ کیلومتری به ساری و ۵۵ کیلومتری به دوآب در استان مازندران که نزدیکترین راه شهمیرزاد به استان مازندران به شمار می رود.
عکس بخش شهمیرزادعکس بخش شهمیرزادعکس بخش شهمیرزاد
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس