بخراء

لغت نامه دهخدا

بخراء. [ب َ ] ( ع ص ) تأنیث ابخر. تفناک. || ( اِ ) گیاهی است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس