بختره

لغت نامه دهخدا

( بخترة ) بخترة. [ ب َ ت َ رَ ] ( ع مص ) خرامیدن بناز. ( از منتهی الارب ). بناز خرامیدن. ( ناظم الاطباء ). نیک خرامیدن. ( از اقرب الموارد ).

خرامیدن بناز بناز خرامیدن .

تو روستای ما بابابزرگا به زمین زراعی میگفتن بختره : )