بخاراییان سیبری

بخاراییان سیبری ( در زبان محلی:بخارایی، به روسی: Бухарцы بوخارچی ) از گروه های قومی سیبری هستند. ایشان از بازماندگان بازرگانانی هستند که از سدهٔ دهم هجری و از خانات بخارا به این سرزمین آمده اند و مسلمان و حنفی مذهب اند. مهاجرت بخاراییان به این سرزمین در نتیجهٔ تجارت و مبادلات اقتصادی فعال میان امیرنشین بخارا و سیبریه صورت پذیرفته است؛ چنانچه از اینجا و از طریق رود ایرتیش و دیگر رودهای قابل قایقرانی کالاهایی چون چرم، خز و ماهی را به فرارود می بردند و در مقابل کاغذ، میوهٔ خشک و مصنوعات فلزی و کالاهای زینتی را. بخاراییان با تاتارهای سیبری درآمیخته اند و به گویش محلی تاتار صحبت می کنند با این حال در زبان ایشان تعداد زیادی واژه فارسی وجود دارد. [ ۱]
نام این مردم از شهر تاجیک نشین بخارا در جمهوری ازبکستان امروزی آمده است. روس ها به طور کلی تمامی کاروان هایی را که از آسیای میانه می آمدند را، فارغ از اصالت و تبار، بخارایی می نامیدند و تصور درستی از جغرافیا و مردم آن منطقه نداشتند. از آنجا که بخارایی های مسلمان سیبری در روسیه از مزایا و امتیازات قانونی برخوردار بودند، تاتارهای بارابا گاهی خود را از آن ها جا می زدند. [ ۲]
در سرشماری در سال ۱۹۲۶، تعداد بخاراییان سیبری ۲۳٬۷۰۰ تن اعلام شد که عمدتاً در توبولسک، تارا و تیومن ساکن بودند. در تیومن یک رایون وجود دارد که رسماً بخارایی نشین ( به روسی: Бухарская слобода ) نامیده شده است. چندین سکونت گاه در استان اومسک نیز توسط بخارایی ها ایجاد شده است.