بخ لک. [ ب َخ ْ خِن ْ ل َ / ب َخ ْ خ ِل َ ] ( ع صوت مرکب ) آفرین بر تو. احسنت : برجهید از جا و گفتا بخ لک آفتابی تاج گشتت ای کلک.مولوی ( مثنوی چ نیکلسون دفتر 4ص 432 ).
