بحیله

لغت نامه دهخدا

( بحیلة ) بحیلة. [ ب ُح َ ل َ ] ( اِ ) ریشه سراج القطرب که مانند گردوئی است و کشاورزان آن را از زمین برآورند و خورند و بحیله بزبان اسپانیایی گردوی خرد است. ( از ابن البیطار ).

فرهنگ فارسی

ریشه سراج القطرب که مانند گردوئی است و کشاورزان آنرا از زمین بر آورند و خورند و بحیله بزبان اسپانیانی گردوی خرد است .

پیشنهاد کاربران

بپرس