بحنه

لغت نامه دهخدا

( بحنة ) بحنة. [ ب َ ن َ ] ( ع اِ ) تازیانه ها. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِخ ) نام زنی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). و بنات بحنة؛ نخلستانی نزدیک خانه وی.

پیشنهاد کاربران

بپرس