بحناء

لغت نامه دهخدا

بحناء. [ ب َ ] ( ع اِ ) آوند بزرگ که از برگ خرما و جز آن سازند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بحنانة. ( منتهی الارب ). و رجوع به بحنانة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس