بحزج

لغت نامه دهخدا

بحزج. [ ب َ زَ ] ( اِ ) گوساله. || مرد کوتاه کلان شکم. || شتر جوانه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس